Каравайніца з Бешанковіцкага раёна падзялілася кулінарнымі сакрэтамі і аўтарскім рэцэптам пірага

Святлану Бараноўскую з аграгарадка Вярхоўе Бешанковіцкага раёна можна назваць сучаснай каравайніцай. Яна пачала печ у раннім дзяцінстве, і на працягу ўсяго жыцця хлебапячэнне застаецца яе любімым заняткам. Духмяныя пірагі і булкі, неверагоднай прыгажосці тарты і караваі ад сельскай кандытара не раз упрыгожвалі мерапрыемствы раённага, абласнога і рэспубліканскага маштабу.

Кулінарныя сакрэты

У вярхоўі Святлана працуе загадчыцай магазіна райспажыўтаварыства «Сустрэча». Жанчына магла б купляць прывазны завадскі хлеб, але пячэ сама. Прычым для гэтага выкарыстоўвае толькі ўласныя прадукты, бо ў яе вялікая гаспадарка, у якой ёсць куры, гусі, свінні з парасятамі, дзве каровы, маюцца сад, агарод і пчаліная пчальнік.

У доме стаіць насычаны хлебны пах, у місцы падыходзіць цеста для чарговага кандытарскага шэдэўра, а гаспадынька ў беларускім нацыянальным касцюме ветліва сустракае гасцей. Калі назіраеш, як спрытна і ўпэўнена ходзяць яе рукі, узбіваючы і раскочваючы цеста, наразаючы фігуркі для дэкарыравання каравая, то міжволі адчуваеш захапленне.

- Печ пачала ў дзевяць гадоў, - распавядае Святлана Бараноўская. - Пераймала майстэрства ў мамы і бабуль, кожная з якіх захоўвала фірмовы рэцэпт.

За расповедам Святлана адпраўляе каравай у духоўку. Паступова яго неверагодны водар запаўняе жылое прастору і сагравае душу цяплом.

Як і ў любога кандытара, у Святланы ёсць свой таемны інгрэдыент: у сваю выпечку яна абавязкова дадае сдор – нутранай свіны тлушч, дзякуючы чаму кандытарскія і хлебабулачныя вырабы доўга не чарсцвеюць і захоўваюцца ў маразільнай камеры каля месяца, пасля чаго іх можна дастаць, разагрэць у мікрахвалеўцы, і яны зноў будуць як свежыя!

Аграсядзіба з гастранамічным ухілам

У Святланы ёсць даўняя вялікая мара-адкрыць аграсядзібу з лазняй, альтанкай недалёка ад ракі, дзе можна частаваць турыстаў натуральнай ежай з печы і свежай гароднінай прама з градкі. Але пакуль вяскоўка выношвае ў галаве сваю задумку, якая дзякуючы яе невычэрпнай энергіі рана ці позна абавязкова ўвасобіцца ў жыццё.

- Мае дочкі Аня і Вераніка працуюць медыкамі, таксама любяць кулінарыць і гатуюць не горш за мяне. Яны з дзяцінства прывучаны рабіць па гаспадарцы абсалютна ўсё. А зараз два ўнукі і ўнучка, у сваю чаргу, пераймаюць вопыт старэйшых пакаленняў, яны – мая надзея і апора, – з гонарам дзеліцца суразмоўніца.

Эксперыментальным шляхам

Рэцэпты і дызайн сваіх хлебабулачных і кандытарскіх вырабаў (нават натуральнага мармеладу) Святлана распрацоўвае сама. Так, яна доўга дамагалася збалансаванага суадносін інгрэдыентаў ў пшанічным хлебе з семкамі на аснове бульбянога пюрэ, які яшчэ дзяўчынкай ела ў доме бабулі, але, на жаль, рэцэпт ад яе пераняць не паспела. Шляхам спроб і памылак нарэшце знайшла ідэальнае смакавае спалучэнне, максімальна набліжанага да бабулінаму рэцэпце.

А аднойчы Святлана Бараноўская прыдумала кандытарскі выраб ... у сне. Гэта здарылася ў 1993 годзе напярэдадні конкурсу, па выніках якога майстар атрымала ганаровы тытул лепшага кухара-кандытара Рэспублікі Беларусь і пачула высокую ацэнку: «самародак». Па дарозе ў Мінск У аўтобусе ёй прысніўся торт у выглядзе паляны з белымі рамонкамі, апраўленай у «шкло» з празрыстага жэле. У тыя часы было няпроста ўвасобіць у жыццё такі шэдэўр, паколькі не хапала прадуктаў і не было прыдатнай посуду для падрыхтоўкі. Але майстар з задачай справілася і стала першай.

Неаднаразова хлебабулачныя вырабы Святланы былі прадстаўлены на святах-фестывалях працаўнікоў вёскі. У верасні 2024 года на «Дажынках» у Бешанковічах яе хлеба «кошык з лісічкамі» і «Каласы» прыцягнулі ўсеагульную ўвагу прыгажосцю і тонкай ручной працай.

Рэцэпт ад Святланы Бараноўскай

Для тэсту спатрэбіцца: 600 г мукі, 100 г цукру, 2 сталовыя лыжкі расліннага і 100 г сметанковага масла, 30 г свінога тлушчу, дробка солі, 10 г дрожджаў.

Каб «завесці» дрожджы, спачатку трэба зрабіць рошчыну, затым два разы вымесіць цеста, пасля чаго раскачаць яго і выкласці роўным пластом на засланы пергаментнай паперай бляху, загінаючы па перыметры высокія борцікі. Далей выкладваецца начынне-ўзбітае блендером пюрэ з яблычна-гарбузовага варэння. Для таго каб на паверхні пірага выразней праглядаўся дэкор, пюрэ шчыльна пасыпаецца макам. Пірог дэкаруюць фігуркамі з загадзя нарыхтаванага прэснага цеста, падфарбаванага харчовымі фарбавальнікамі і які складаецца з мукі, невялікай колькасці солі і вады (такія фігуркі лепш захоўваюць форму і не развальваюцца падчас выпякання). Святлане больш за ўсё падабаецца ўпрыгожваць здобныя вырабы роднымі беларускімі краявідамі з беластвольнымі бярозкамі з зялёнымі лісточкамі, лебедзямі, сінімі азёрамі, сонцам і блакітным небам. Усе дэталі яна выразае з дапамогай спецыяльных шпателей. Пасля дэкарыравання адпраўляе пірог на 40 хвілін у разагрэтую да 180 градусаў духоўку.

Фота Аляксея ВРОНСКАГА.

Усе навіны