“Кожны сам стварае свой лёс…”

Нездарма вывеў у загаловак словы сваёй гераіні – Галіны Мікалаеўны Кавалёвай: яе жыццё – бліскучае пацвярджэнне гэтага тэзіса.

Жыццё яе ніколі не песціла, але яна не змаглася пад цяжарам праблем і нягод. Яна выстаяла. Праўда, давялося для гэтага памяняць не адну прафесію, перш чым трапіць у калектыў, дзе яна паказала, на што здатная і чаго вартая.

Гаворка пра ЗП “Славянскі прадукт”. Да гэтага ж ажно 23 гады Галіна Мікалаеўна, калі хочаце, шукала сябе. Пасля базавай школы – у Віцебску вячэрняя, камбінат шаўковых тканін. Лёс прывёў у Шуміліна. Працавала і швачкай у КБА, і прадаўцом у магазіне. А тут адкрываўся новы завод. Не вагалася, пайшла… Было гэта адзінаццаць гадоў назад. Вядома ж, учарашнюю швачку ці работніцу прылаўка не маглі паставіць брыгадзірам ці майстрам, да гэтага трэба дарасці і прафесійна. Пачынала укладчыцай-упакоўшчыцай, дарасла да майстра цэха разліву.

Г. М. Кавалёва не з сарамлівага дзясятка. Жыццё навучыла. Умее спагнаць, умее патрабаваць, калі трэба, і ад начальства, не дае палёгкі рабочым.

У снежні ў Г. М. Кавалёвай юбілей. Віншуем яе з гэтай падзеяй, жадаем, каб на жыццёвым небакраю ставала ў яе шчасця, паменш было нягод і суровых выпрабаванняў.

Яна заслужыла свой аўтарытэт, сваю павагу.

Заслужыла і вялікае права называцца лепшай у ліку дваццаці перадавікоў раёна за 2013 год, здымкі якіх красуюцца на плошчы ля Дома Саветаў.

Мікалай МАРОЗ