Аўтар, аранжыроўшчык і выканаўца эстрадных песень: як жыве 20-гадовы невідушчы Мікіта званочкаў з Віцебска
Калі б не Белы кій у руках 20-гадовага віцябляніна Мікіты званочкаў, навакольныя нават не здагадваліся б, што хлопец невідушчы.
Сярэдні бал студэнта трэцяга курса факультэта сацыяльнай педагогікі і псіхалогіі ВДУ ім. П.Машэрава Мікіты Колокольчикова набліжаецца да 9. І гэта прытым, што вучыцца ён выключна на слых: спецыялізаваных падручнікаў са шрыфтам Брайля для ВНУ няшмат. А яшчэ аднагодкі ведаюць хлопца пад псеўданімам Nikita K як аўтара, аранжыроўшчыка і выканаўцы эстрадных песень.
Здавалася б, такіх мэтанакіраваных, творчых маладых людзей нямала. Але асаблівасць Мікіты заключаецца ў тым, што ён жыве, арыентуючыся перш за ўсё на слых: хлопец з нараджэння невідушчы. Прычыну анамаліі глядзельнай сістэмы медыкі так і не ўстанавілі, хоць пасля яе выяўлення на працягу некалькіх гадоў мама вазіла Мікіту па разнастайных клініках Беларусі і Расіі. Ніхто не даваў шанцу на аднаўленне зроку. У нейкі момант бацькі прынялі рашэнне пакінуць пустыя надзеі і вучыць сына жыць са слепатой. Сям'я згуртавалася ў гэтым імкненні.
Здавалася б, такіх мэтанакіраваных, творчых маладых людзей нямала. Але асаблівасць Мікіты заключаецца ў тым, што ён жыве, арыентуючыся перш за ўсё на слых: хлопец з нараджэння невідушчы. Прычыну анамаліі глядзельнай сістэмы медыкі так і не ўстанавілі, хоць пасля яе выяўлення на працягу некалькіх гадоў мама вазіла Мікіту па разнастайных клініках Беларусі і Расіі. Ніхто не даваў шанцу на аднаўленне зроку. У нейкі момант бацькі прынялі рашэнне пакінуць пустыя надзеі і вучыць сына жыць са слепатой. Сям'я згуртавалася ў гэтым імкненні.
- На нашым жыццёвым шляху сустрэлася шмат выдатных людзей з вялікім сэрцам, сапраўдных прафесіяналаў, якія шчыра дапамагалі, – адзначае мама Мікіты Алеся Калакольчыкава. - Так было ў гарадскім Цэнтры карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі, спецыяльнай групе для дзяцей з парушэннямі зроку ў дзіцячым садку № 96.
Тыфлапедагог заўважыла, што ў Мікіты ідэальны музычны слых. Ён вельмі любіў барабаніць на імправізаванай ударнай ўстаноўцы, якую збудаваў дзядуля. Таму хлопец пачаў вучыцца ў цяперашняй ДШМ ім. А. Багатырова.
У восем гадоў хлопчык пайшоў у шклоўскую спецшколу-інтэрнат для дзяцей з парушэннямі зроку. Літаральна праз тыдзень бацькам прапанавалі перавесці яго ў другі клас. У першым яму няма чаго было рабіць з прычыны грунтоўнай падрыхтаванасці, уключаючы ўменне чытаць па шрыфце Брайля. Школа-інтэрнат вельмі дапамагла яго сацыялізацыі, выпрацоўцы карысных звычак, дала трывалыя веды. Хлопец добра вучыўся, быў удзельнікам алімпіяд па нямецкай мове, творчых мерапрыемстваў і конкурсаў.
Некалькі месяцаў таму Мікіту запрасілі займацца ў Заслужаны аматарскі калектыў народную групу "Хорус" УП "Элект" ГА»БелТІЗ". Яго юнацтва і чысты голас ўпрыгожылі групу. У сваю чаргу малады чалавек атрымлівае эстэтычнае асалоду ад працэсу творчасці, стройнага шматгалосся. Не менш важна, што ён набывае вопыт зносін з дарослымі мужчынамі, якія, як і ён, пераадольваюць праблемы невідушчых людзей. Разам яны паспелі паспяхова выступіць на некалькіх святах, уключаючы» Дажынкі " ў Полацку.
Міжнародны дзень сляпых "Хорус" адзначыў удзелам у мерапрыемстве Саюзнай дзяржавы "Фестываль творчасці інвалідаў" разам мы зможам больш".
- Мой любімы час сутак-вечар і ноч, – прызнаецца Мікіта. - Калі першарадныя справы выкананы, я магу мець зносіны з сябрамі ў Інтэрнэце, па натхненні пісаць вершы і музыку, слухаць песні іншых выканаўцаў, прыдумляць аранжыроўкі.
Асабліва дарога Мікіту Колокольчикову аўтарская песня» Абяцаю", якую яны запісалі з дзяўчынай Дар'яй з Казахстана. Яны вельмі дружныя і мараць пра сустрэчу.
Маладому чалавеку даводзілася сутыкацца з непрыняццем, і гэта не магло не падзець. Але ён адзначае, што добразычлівыя людзі, гатовыя працягнуць руку, сустракаюцца значна часцей. Гэта могуць быць выпадковыя мінакі, якія дапамогуць, да прыкладу, зарыентавацца на мясцовасці. Мікіта чуйна слухае галасы людзей, па інтанацыях ўлоўлівае настрой суразмоўцаў. Кажа, непрыемных галасоў не бывае. Галасы, як і іх уладальнікі, унікальных. Непатрэбных людзей таксама не бывае, але галоўныя з іх тыя, хто нясе ў сабе святло.
