«Дзеля такіх момантаў я служу»: Участковы інспектар Кастрычніцкага РАУС Віцебска распавёў, за што любіць сваю прафесію
Угаварыць дэбашыра, паклапаціцца пра пажылых грамадзян, прафілактаваць хатні гвалт і атрымаць падзяку ад жыхароў мікрараёна. Як жыве і працуе ўчастковы інспектар Кастрычніцкага РАУС Яўген Петрачонак.
Па прыкладзе бацькі
Ужо сем гадоў Яўген Петрачонак служыць участковым інспектарам у Кастрычніцкім РАУС Віцебска. Сюды ён трапіў невыпадкова: пайшоў па слядах бацькі, які таксама служыў участковым інспектарам у Першамайскім РАУС і затым следчым у СК.
- З дзяцінства я чуў апавяданні бацькі, які дзяліўся цікавымі падрабязнасцямі службы. Мяне ўражвалі яго гісторыі, прыгожая форма і зорачкі на пагонах. І хоць я разумеў, што быць участковым – даволі рызыкоўна, жаданне служыць на карысць людзям мацнела ўва мне з кожным днём, – дзеліцца Яўген.
Пасля школы хлопец скончыў Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж па спецыяльнасці» тэхнік-будаўнік " і прыйшоў прасіцца на службу ў райаддзел міліцыі. Прыступіў да службы ў Кастрычніцкім РАУС у званні малодшага сяржанта. Цяпер лейтэнант Петрачонак атрымлівае вышэйшую юрыдычную адукацыю ў Баранавіцкім дзяржуніверсітэце, што дасць магчымасць у далейшым прасоўвацца па службовай лесвіцы.
Павага і падзяка-даражэй любых узнагарод
Праз гады службы Яўген не расчараваўся ў прафесіі. Ён па – ранейшаму лічыць яе важнай і патрэбнай і прызнаецца, што знаходзіць здаровы баланс паміж службай і зносінамі з сям'ёй-жонкай Надзеяй і сыночкам Ванем.
- Праца ўчастковага заключаецца ў тым, што ён мае зносіны з людзьмі на даручаным яму ўчастку і ведае, што адбываецца на замацаванай тэрыторыі. Даводзіцца працаваць і з бытавымі сітуацыямі, і са злачынствамі, у прыватнасці хатнім гвалтам. Нярэдка здараецца аказваць дапамогу людзям, за што яны потым удзячныя, – распавядае афіцэр.
Аднойчы да яго звярнуліся суседзі пажылога мужчыны, які пражываў у старэнькім прыватным доме з двума сабакамі. Самотны пенсіянер быў не ў сілах належным чынам клапаціцца пра сябе і чатырохногіх гадаванцах.
- Было яго вельмі шкада, - падзяліўся лейтэнант. - У складзе комплекснай камісіі, якая складаецца з супрацоўнікаў МНС, газавай і медыцынскай службаў, Тцсана, я наведаў яго дома. Агульнымі намаганнямі ўгаварылі старога перасяліцца ў пансіянат, дзе за ім будзе ажыццяўляцца належны догляд. А сабак удалося прыбудаваць у прытулак з умовай, што для іх знойдуць новых гаспадароў.
У іншым выпадку да ўчастковага інспектара звярнулася 85-гадовая маці з просьбай угаварыць яе 55-гадовага сына, які кінуў працу, пачаў моцна выпіваць і жыў на сціплую матчыну пенсію. Пасля пастаноўкі на ўлік і правядзення шэрагу прафілактычных гутарак Яўгену ўдалося наставіць нядбайнага мужчыну на шлях праўдзівы: той адумаўся, спыніў алкагольныя паліваньня і ўладкаваўся на працу.
- Пажылая жанчына тэлефанавала на ўчастак і дзякавала за аказаную дапамогу. Дзеля такіх момантаў я служу і ўпэўнены, што павага людзей – лепшая ўзнагарода за маю працу, – прызнаецца лейтэнант Петрачонак.
Дарэчы, у асабістай скарбонцы ўчастковага інспектара – чатыры граматы за выдатную службу, адна з якіх – ад Міністэрства ўнутраных спраў. Няма сумневаў: новыя званні і прасоўванне па службе чакаюць яго наперадзе.
Фота прадастаўлена прэс-службай УУС аблвыканкама.
